Het regenwoud in
20 sep. 2022
🇲🇬
vanuit Madagaskar
- Vandaag vroeg de veren uit. We gaan lemuren spotten in Ranomafana National Park.
- Die beesten volgen, overigens net als de Malagasy, het ritme van de zon.
- Dus vroeg wakker, in de koele ochtend zijn ze actief met fourageren. Daarna gaan ze op tuk.
- Het tijdstip van bezoek is dus wel degelijk van belang.
- We hebben dezelfde gids als gisteravond, de man is ook gek van fotograferen en maakte gisteren al regelmatig foto's met ons toestel. Vandaag heeft hij ook zijn eigen toestel meegenomen. Een mooie Canon, voor Malagsische begrippen erg duur. Dus echt een liefhebber.
- Om de lemuren te vinden heeft hij een spotter meegenomen. In dit geval zijn oom.
- Guide of spotter zijn zit hun al 3 generaties in de familie.
- We zijn dus in goede handen. Het is een flinke tippel het park in, eerst stijl naar beneden, naar de rivier en de waterval, brug over en dan over een ongelijk stenig/modderig/wortelig pad een heel stuk de berg op. Het was een shortway...
- Maar de spotter heeft de eerste brownbrest lemuren gespot. En we staan er helemaal alleen.
- Mooi om die diertjes zo in het echt te zien. Na deze gaat de tocht verder en is er wat opwinding, de golden bamboo lemuur, de oorzaak dat dit nationaal park is heeft zich vertoond. Niet verrassend in een bamboo bos. Er staan redelijk veel toeristen te kijken. Het zicht is niet zo goed. Onze spotter loopt wat op en spot een ander individu. We volgen hen en hebben een goed zicht op dit beest. Ook daar een tijd van genieten.
- Daarna had de spotter nog een heel aparte gekko gevonden. Echt klein en niet als een dier herkenbaar. We lopen door en het aantal dieren wordt minder totdat Anneke het geluid van en lemuur hoort. Op een open plek staan we naast een annanasboom, er zit een groep van zes lemuren in de boom te eten van de bladeren en de vruchten. We zien ze op een afstand van minder dan 4 meter. Alleen zitten er bladeren en takken in de weg om echt los te gaan met foto's. Dit waren red fronted brown lemuren.
- Na al deze indrukken wordt het tijd voor de terugweg. Uiteraard zie je dan ook nog van alles. Bomen, vogels, insecten, kikkers, noem maar op.
- Tijdens de terugweg heb ik het met de gids over zijn leven. Hij is 29 jaar, getrouwd en twee kinderen. Hij heeft twee jaar economie gestudeerd maar is toen toch overgestapt op gidsen. Dat levert hier meer op. Tenminste zolang er geen Covid is.
- De Covid periode heeft er echt in gehakt. Hij was pas twee jaar aan het werk. Aan het sparen om een huis te bouwen. Maar helaas. Covid, de wereld ging op slot en de business hier stopte in zijn geheel. Er is hier geen steun, dus hij heeft zijn buffer moeten opeten. Het is hier geen grote stad zodat je andere baantjes kan vinden.
- De 3 maaltijden per dag gingen terug naar twee. Een keer in de week wat vlees, voor de rest veel uit de natuur. Toen zijn buffer op was heeft hij een klein bedrag van zijn ouders kunnen lenen. Madafocus steunde zijn gidsen met rijst, olie en bonen. Dit werd onder andere met giften vanuit Europa bekostigd
- Hij is ongelofelijk dankbaar dat het nu over is en het tourisme heel langzaam weer op gang komt. Was het voor Covid iedere dag meerdere tours, nu zijn het er maar een paar per week. Maar er zijn weer inkomsten.
- Het zijn verhalen die wij in onze goed geregelde maatschappij bijna niet kunnen voorstellen.
- Wij zijn redelijk op tijd terug in het hotel. Kunnen de fotos nog even oploaden en doen dan nog een rondje door het dorp. Luxe hotel naast lemen hutjes. Mark met stalletjes en kleedjes waarop wat aardappel, ui, fruit en allerlei anders aangeboden wordt.
- Bijna ieder huis heeft hier ook wel een hokje waar wat verkocht wordt.
- Wij doen een biertje bij een redelijk uitziend winkeltje en sluiten dan deze dag af.
- Morgen gaan we naar Madelief, een onderkomen waarmee vrouwen en meisjes uit die omgeving ondersteund worden.
- Nu eerst verder met het verwerken van alle indrukken.
- See you later..
Reacties
Reacties
22 sep. 2022, 09:07
Weer genoten van jullie reisverslag. Tja steeds opnieuw realiseer je je wat de COVID heeft betekent in die landen/mensen wiens eten afhankelijk is van de toeristen en er geen steun mogelijk is vanuit overheid ?
Maar gelukkig blijven mooie initiatieven zoals dat Madalief overeind ??????
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!