Fred en Anneke naar Madagascar

Lest best

  1. Zoals gisteren al verteld, vandaag op walvis safari.
  2. De natuurvorsers hadden dit met een Belgische onderzoekster gedaan. Die zat vrijdag al vol en we werden omgeboekt naar een organistie waar zij ook mee werkt.
  3. En dat hebben we geweten. Een enthousiaste dame, "Waar komen jullie vandaan, Ha mijn zus woont in Breda, ben al drie keer in Nederland geweest. Jullie fietsen allemaal, mooi land"
  4. Is geboren en getogen op het kleine eiland dat Nosy Komba is. Wel management gestudeerd en combineerde dat nu met haar passie voor de zee. Heeft een eigen boot en organiseert op een redelijk verantwoorde manier safari's.
  5. Maar eerst met z'n 4'en, wij, zij en de schipper, naar Nosy Be, nog 10 mensen oppikken.
  6. Wat zijn wij blij met onze keuze voor het kleine eiland, de rust hier en die drukte daar op Nosy Be. Dag en nacht.
  7. Alles ingeladen, zwemvesten aan en een briefing. Maar een boot op 10 meter bij een dier, maximaal 10 man in het water, als er andere boten zijn, 150 meter afstand. Niet aanraken en probeer 1 meter afstand te houden.
  8. De helft van de gasten zijn Fransen, de rest Duitsers. Als onze gids enthousiast wordt, en dat gebeurd om de haverklap, vergeet ze Engels en ratelt in het Frans en Malagasisch.
  9. Leuk, maar ik moet af en toe wel vragen wat dat nu in het Engels is. Dan legt ze het alsnog uit.
  10. De walvishaai laat zich niet zomaar spotten. De dieren eten kril en ander klein spul. Dat lusten bepaalde vissen en vogels ook. De vogels zie je in de lucht en de vissen trouwens ook. Op zo'n plek is het net een groot spetterfestijn. De vissen springen uit het water en spatten zo het water op. En ook dat zie je van verre.
  11. Helaas op de plekken die we zien geen walvishaai.
  12. En dan zien we enkele dolfijnen. We maken ons al klaar om het water in te gaan als we te horen krijgen dat het een groep mannetjes is met een vrouwtje. En de bezigheid nu is gericht op het produceren van nieuwe dolfijnen. De beesten stellen inmenging niet op prijs, niet van andere mannetjes en zeker niet van die trage beesten die mensen in het water zijn.
  13. Een dame op een andere boot maakt wel aanstalten. Onze gids vertelt ze kort en bondig dat dat echt niet kan. De dame begrijpt of wil het niet begrijpen, maar op onze boot worden enkele handgebaren gemaakt die de activiteit in het water nauwkeurig omschrijven.
  14. Dan valt het kwartje en wordt de poging afgebroken. We volgen het waterspel enige tijd en vertrekken dan weer. Onderweg spotten we wel normale walvissen, maar die zijn onbenaderbaar voor ons.
  15. Een van de Franse dames is blijkbaar een walvisgroupie met heel scherpe ogen.
  16. Zij spot op een gegeven moment een bruine vlek in het water. We hebben tuk. Een walvishaai.
  17. De groep zou in twee delen het water in gaan, maar dat vergeten we maar even. En enige momenten later zwem ik naast het beest. Deze vindt de drukte blijkbaar iets te veel en verdwijnt in de diepte. De boot weer in, en al vlot komen we er weer een tegen.
  18. Weer de boot uit. Het beest is echt heel dichtbij. Als Anneke het water in glijdt, springen mag niet ivm geluid, stuit ze bijna op de vis. Zelf kan ik zijn staart nauwlijks ontwijken. Maar dit exemplaar blijft wat langer bij ons.
  19. Die beesten zijn best groot, ik schat ze toch snel op zo'n 10 meter, en dat met een imposant brede kop, rugvin en een stevige staart. Mooi.....
  20. En zo gaat het maar door, we zien er een, de boot brengt ons in de buurt, het water in en genieten.
  21. Zo komen we ook nog wat manta's tegen, wij hebben die helaas niet gezien, maar gisteren heb ik er ook al gezien. Ook mooi hoe die dieren door het water vliegen.
  22. En zou kom je de tijd echt wel door. We zouden gaan lunchen, maar dan wordt er weer iets gespot en gaan we daar weer op af. Onze gids weet niet van ophouden, en elke keer als eerste erin en als laatste eruit. Zij kan er ook niet genoeg van krijgen. Straalt van oor tot oor.
  23. Maar dan echt lunchtijd. Dit is op het eiland Nosy Sakatia, was ook een optie om de laatste week door te brengen. Is daar een hotel dat helemaal op duiken ingericht is.
  24. Maar nogmaals, ons eilandje Nosy Komba, en dan zeker het hotel daar, Jardin Vanille zijn echt top. Wellicht zelfs over de top met ons appartement daar. De keuken blijft zijn best doen en verrrast ons met allerlei heerlijke zaken.
  25. Tijdens onze lunch op Nosy Sakatia gaat het er iets anders aan toe.
  26. Twee gegrilde vissen, enkele kleine stokjes zebu, rijst, salade, bonen en inktvis.
  27. Echt niet slecht, maar we zijn verwend geraakt ;>)
  28. Na de lunch uitbuiken op het strand.
  29. Een van de Duitse dames, die overigens uit Namibië komt, heeft een polaroid camera.
  30. Ze maakt wat fotos van kinderen op het strand. De gezichten van die gastjes als ze dan de gemaakte foto in hun hand krijgen. De dame maakt van iedere foto een kopietje op haar telefoon. Maar nogmaals die stralende koppies als ze een foto van zichzelf hebben. Kostelijk.
  31. Weer de boot in en naar een onderwaterweiland. Grasvelden dicht onder de kust.
  32. En schilpadden eten gras. Dus weer het water in en op zoek naar die dingen.
  33. Nu zijn er exemplaren van wel 2 meter, dus ze ziet ze echt niet over het hoofd.
  34. Ook daar ons kostelijk vermaakt. Wel een heel ander tempo, zoeken en dan hangen.
  35. Aan alles komt een eind zo ook aan dit avontuur. We brengen de anderen naar Nosy Be en steigeren dan over de golven terug naar ons optrekje. We worden voor de deur afgezet.
  36. Is voor ons doen laat, wel vijf uur. Dus het verwerken moet morgen gebeuren. Net als het inpakken. Want morgen is het vertrek naar Nederland.
  37. Om 10 uur het huisje uit, om 11:30 de boot naar Nosy Be, transfer naar de luchthaven en om 15:35 de lucht in richting Ethiopie. Waarschijnlijk komen we de polaroid-dame daar ook tegen. Zij moet ook weer aan het werk.
  38. Het was een mooie ervaring om zo door Madagascar te reizen. Ik raad het een ieder van harte aan, al zou het alleen maar zijn om te beseffen hoe goed het leven in Nederland is.
  39. We spreken elkaar weer.

Reacties

Reacties

Anja de Bruin

En dan komt er toch een einde aan jullie avontuur. Hopelijk volgt de bagage nu zonder problemen de reis naar huis. Goede terugreis ?

Joop Kort

Dit was echt een hele belevenis, om te volgen via de Blogs. Goede rewis huiswaarts en gbehouden aankomst.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!