Fred en Anneke naar Madagascar

Paradijs eiland

  1. Had ik al vertelt dat we Chez Laurenz al bijna vergeten zijn.
  2. Het is hier echt paradijselijk, eten is verrukkelijk, mensen zijn vreselijk vriendelijk.
  3. En de bungalow is echt heel mooi.
  4. Onze Nederlandse buren zijn intussen binnengekomen. Een heerlijk gemelleerde groep.
  5. De reisleidster is Iris, ze zijn op Nosy Be geland en zijn gedurende een week of 3 richting Diego Suarez en terug gereisd. Ondertussen ieder park dat er is aangedaan.
  6. SNP, Stichting Natuur Paden, wandelen en genieten van de natuur. En wij genieten mee van het enthousiasme van die lieden. Leuke gesprekken, geintresseerde mensen.
  7. Ik informeer hoe een Nederlandse dame een Malagasisiche natuurreis kan leiden.
  8. Blijkt dat we niet met zomaar een Iris te maken hebben, neen, deze Iris is tweemaal afgestudeerd, eenmaal op zeebeesten, de tweede maal op lemuren, sterker ze is er op gepromomveerd.
  9. Heeft hier op Nosy Komba gewoond en de lemuren hier bestudeerd. Iemand met een diepe kennis.
  10. Of zoals een van de reisgenoten zij, de lokale gidsen kregen al heel snel in de gaten dat hier een dame staat die vele malen meer wist dan dat zij geleerd hadden.
  11. Dat ze hier gewoond heeft, blijkt s'avonds ook nog eens.
  12. Een van de redenen om hier te eindigen is de zee. Er schijnen hier heel aardige duikspots te zijn. Als we in de lobby zitten komt Iris langs, ze gaat snorkelen. Ik wens haar veel succes toe, de zee is pislauw en het zicht is nagenoeg niets. Als ze terugkomt beginnen we een praatje, zij duikt dus ook en zou heel graag een of meer duikjes maken. Of ik al een maatje heb.
  13. Neen, heb me bij Pierre van de lokale duikschool aangemeld voor diwodo-dag, ah Pierre, die ken ik wel.
  14. Iris zou de wodag ook kunnen. Maar ik heb nog niets van een terugkoppeling gehad.
  15. De eigenaar van het complex gaat vanavond even bellen met Pierre. Tijdens het eten krijg ik de telefoon en maak een paar afspraken. Geef hem daarna door aan Iris en er ontwikkeld een levendig gesprek tussen hun.
  16. Maar het is nog geen wodag, zelfs geen didag, het is nu zodag, dat houdt in dat de madag nog gevuld dient te worden. Ik zou het lezend en muziek luisterend wel een dag volhouden, maar wij zijn nu niet in Uitgeest. De tijd dient iets beter besteed te worden.
  17. Het wordt een boottocht rondom het eiland. Gelardeerd met een bezoekje aan het lemurenreservaat, het grote dorp, wat snorkelen en een bezoek aan een vissersplaatsje.
  18. Tijdens de tocht naar de Esmeralds Sea kwam ik er achter dat een van de bevestigingen van mijn duikmasker het begeven heeft. Thuis een easy fix, gaatje boren, staafje erin lijmen en klaar. Maar hier is niets van dat alles. Als ik een stukje ijzerdraad kan vinden kan ik met wat tape het wel wat improviseren. Vraag dus aan onze persoonlijke ober Mario of hij dat voor me kan regelen. Dit ligt echter buiten zijn competentie, oberen, Caparina's maken, adviseren van tochtjes en eten kan je aan hem overlaten, maar hier snapt hij niets van. En in geval van twijfel, raadpleeg de baas. Die laat de onderhoudsman opdraven, ik krijg een leenmasker en ga op excursie. Masker wordt in de tussentijd gefixed.
  19. Excursie zou naar het strand en dan naar dorp en lemuren. Maar men besluit om het om te draaien, dus eerst lemuren, dan dorp (en lunch afspreken) dan zwemmen.
  20. En dat pakt eigenlijk ongelofelijk goed uit.
  21. De weg naar het reservaat is een koopgoot. Souverniers te over. Overigens wordt die weg wel door Engelse vrijwilligers aangelegd. De locals hebben de inkomsten.
  22. Raar gezicht fasa's te zien zwoegen achter kruiwagens en met zakken basaltblokken op hun nek. Die blokken komen gelukkig niet van ver, direct naast de weg word een stuk rots opgeoffers om die blokken te maken. En dat gebeurt dan wel weer door een deskundige local.
  23. Maar door naar het reservaat, er zijn bijna geen mensen. De omgeving is erg gemaakt. Kuil met een Boaconstrictor, even poseren met die slang om ons nek. Parkje met schildpadden. Vanillepeulen, koffie, spul voor Chanel, maar we hebben dat allemaal al eens gezien.
  24. Gids heeft twee bananen mee en begint Maki Maki te roepen. De lemuren zijn goed geconditioneerd en komen direct. We zijn ook een van de eerste bezoekers, ze zitten nog niet vol. Voor een banaan doen we allerlei dingen die hier niet gemeld worden. Maar dat is voor die beestjes ook. Man en vrouw komen naar beneden, vrouw eerst met mooie manen. Man is alleen maar zwart. Zij heeft de broek aan, en overigens ook een kleine lemuur. Deze heeft de ogen dicht, zal ie slapen.
  25. Nu die rare dingen voor een banaan, ze is dan zelfs bereid om op je schouder te komen voor een fotomoment. Het is een wat ontaarde boel daar, de lemuur als verdienmodel. Maar hij blijft zo wel bestaan.
  26. We gaan terug en net op tijd, golven toeristen overspoelen de weg.
  27. Het is nu nog rustig bij de kraampjes. Koop wat vanille en trek een kraameigenaar het vel over zijn vel bij de aankoop van een masker. Tenminste dat denk ik dan graag. Onze gids ziet het wel met verbazing gebeuren. Blijkbaar betaald men hier de gevraagde prijs.
  28. Spreken de lunch af en varen weer uit. Nu naar een mooi onbewoond eiland. Zijn daar met z'n tweeen, lekker wat snorkelen, leuk rifje, wat koraal, wat kleurige vissen. Durf mijn camera niet onder water mee te nemen. Hij moet heel blijven, morgen in zijn onderwaterhuis gaat ie wel mee. Dus foto's van onder de zeespiegel blijven beloofd.
  29. Helaas geen schildpadden, maar ook die staan voor van de week op het programma. Wellicht zelfs zwemmen met walvishaaien.
  30. Lunch is zonder meer goed te noemen, wat vlees, vis, groente en rijst gekookt met twee vanillestokjes. Biertje erbij, ondertussen naar de locals kijken, wie doet je wat.
  31. Daarna rustig retour hotel, doen nog een visserplaats aan. Alle huisjes zijn hier hetzelfde, gesponsord door iemand die hier over honderd jaar een hotel wil maken. Ik hoor het en denk, raar verdienmodel.
  32. Terug in het hotel wat afspoelen en dan lekker op het terras liggen. Na een uurtje gaan we naar boven. Ons huisje staat meer dan tien meter lager dan de lobby en eetruimte.
  33. En alleen daar is Wifi. Dus dat trekt ook wel.
  34. Het masker is gefixed. Gaatje geboord, staafje erin gelijmd.
  35. Ik kan alleen maar zeggen: Chapeaux. Beloon de man met 5 Euro, hij is blij en ik ook.
  36. Deze dag is over. Ja , nog een parasolletje, wat eten, webben en een verhaaltje tikken, maar dan is dat het wel.
  37. Morgen eerste duikdag. Heb er zin an....

Reacties

Reacties

Anja de Bruin

Heel veel duikplezier ??

Inge en Patrick

Zo verschrikkelijk jaloers... Inmiddels alweer meer dan een week terug en aan het werk en dan jullie verhalen lezen, is niet bevorderlijk voor de werklust. Geniet er nog van! De nachtfoto's van Rana komen er nog aan! Groetjes, Inge en Patrick

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!