Naar Madalief
21 sep. 2022
🇲🇬
vanuit Madagaskar
- We zijn zoals normaal op tijd wakker. Buiten is het een drukte van jewelste.
- De kinderen gaan naar school hier in het stadje. Maar tussen hun woonplek en de school ligt wel een rivier. Tot voor kort lag hier een brug, maar een cycloon heeft daar een einde aan gemaakt. Je ziet de resten nog liggen.
- Gelukkig is de rivier momenteel niet al te diep en snel stromend. Iedereen die deze kant op moet steekt hem of lopend of in een prauw, die als veer dient, over.
- Kleintjes op de rug van oudere kinderen, of in die prauw. Die overigens na iedere oversteek leeg gehoosd moet worden.
- Zodra de kleintjes ons spotten beginnen ze te roepen "fasa, fasa", hetgeen zoveel betekend als witgezicht. Ik heb een paar lege waterflessen bij me en wordt meteen bestormd. Iedereen wil ze wel hebben, ik gun ze aan wat kleinere en langzamere kids.
- Tocht vandaag is best wel zwaar. Niet dat we ons erg dienen in te spannen, integendeel, we zitten een beetje in de auto. Maar de weg is ronduit slecht te noemen. We gaan van links naar rechts, door de berm en weer terug. Dit alles om alle kuilen een beetje te ontwijken. En dat hotsenbotsen is best vermoeiend als je dat een uur of vier moet uitzitten.
- Zoals altijd is er van alles te koop op en rond de weg. Grote zakken houtskool, flessen met honing of zelfgestookt rum, houtsnijwerk.
- Na die vier uur in een stadje, waar veel poussse pousse rondrijden, riksja's waar geen fiets maar een loper voor staat. Dit omdat het terrein hier nogal heuvelachtig is zeg maar.
- We worden een toeristenhotel in geloodst, volgens Loneley Planet degene met het beste eten in de stad.
- En het was smakelijk. Zeker omdat en ander begeleidt word door zang en dans. Naar zeggen traditioneel. Ik neem dat voor kennisgeving aan.
- Na de lunch naar een houtsnij atelier. Uiteraard eerst door de winkel en dan naar de werkplaats. Er is een gehandicapte man bezig om een beeld doormidden te zagen met een oude handzaag. Het is te groot om verzonden te worden, dus de zaag erin en wat duvels om het weer aan elkaar te zetten.
- Wat ik wel bijzonder vind is de vindingrijkheid hier.
- Er staat een figuurzaag'machine'. Ding is van hout, wat oud ijzer en heeft een oude matrasveer om de slag terug te maken.
- Figuurzaagjes maakt hij zelf van de stalen draad uit het wapening van een autoband. Hij breekt daar een stukje vanaf, hamert dat met een bijl plat en hakt daar vervolgens met een beiteltje de tandjes in.
- Echt zo'n voorbeeld om van niets iets te maken. Daar zijn ze hier goed in.
- Hierna nog twee uur door. Gelukkig is de weg nu af en toe beter, zelfs een stuk met lijnen aan de zijkant en in het midden.
- Uiteindelijk komen we aan op onze eindbestemming, Residence Madalief.
- ontstaan uit een initiatief van enkele vrouwen uit deze gemeenschap om de allerarmste en alleenstaande vrouwen en hun kinderen op te vangen en ze een perspectief te bieden. Opgepikt door wat Nederlanders die hier op bezoek waren.
- Zij hebben de stichting Madalief opgericht om fondsen te werven.
- Daarna is dit gaan groeien, een knappe opvang, klaslokalen voor scholen, maaltijden voor de allerarmste kinderen, ondersteuning gezinnen. Echt heel erg goed werk.
- Kijk naar eens op www.madalief.nl of zoek Stichting Madalief op op Facebook.
- Om inkomsten hier in Madagascar te genereren hebben ze ook een guesthouse opgezet.
- De totale winst komt ten goede aan de allerarmsten hier.
- Want Madagascar mag dan een land zijn dat rijk is aan natuur en delfstoffen, de bevolking is hier in het algemeen arm.
Reacties
Reacties
22 sep. 2022, 09:27
Mooi werk doet die stichting Madalief!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!