Fabrieksbezoek
22 sep. 2022
🇲🇬
vanuit Madagaskar
- Madalief ligt dus bij het stadje Antsirabe.
- En in dit stadje zijn de volgende dingen van belang.
- Het is de thuisbasis van MadaFocus, onze chauffeur/gids Nati woont hier, er is een brouwerij, een station dat eigenlijk niet meer gebruikt wordt, een hotel dat vroeger de residentie was van de in ballingschap wonende koning van Marokko en er is een kratermeer.
- Nati heeft vannacht thuis geslapen en zijn familie weer gezien. Hij had gisteren best een beetje haast om thuis te komen en dat is heel begrijpelijk. Hij is nu 12 dagen van huis. Zijn jongste kind heeft dit nog niet bewust meegemaakt.
- Vanmorgen starten we om half negen, kan hij zijn kinderen nog even naar school brengen. Onze eerste stop is MadaFocus, even kennis maken met het team daar en met Hasina in het bijzonder. Zij zit nog steeds achter onze bagage aan. Het ligt nu bij Air France, maar mogelijk is het ergens fout gegaan en heeft onze bagage de weg naar Addis Abeba gemaakt. Morgen gaan we naar Tana en gaan we bij het Air France kantoor zelf langs. Maar weer even genoeg over dat onderwerp.
- Daarna neemt Nati ons mee langs allerlei "fabriekjes" waar souvenirs gemaakt worden. We leren hem de woorden: Kijken kijken, niets kopen.
- Maar het best interessant. Mooie stukken steen en versteend hout, we gaan langs een werkplaatsje waar sieraden en gebruiksvoorwerpen van zeboe-hoorn gemaakt wordt.
- Het is weer een toonbeeld van eenvoud. Een oude wasmachine motor, een zaagje, schuurschijfjes en polijstschijven, de laatste uit oude spijkerbroeken geknipt.
- De hoorn wordt in water verhit, de merg laat los, deze wordt als bemesting ingezet en de hoorn wordt bewerkt.
- Wat ik niet wist is dat je hoorn door het te verhitten plastisch kan maken en dan in een vorm kan persen. Learning all the time.
- Volgende stop is een fietsenmakerij, maar dan miniatuur.
- Uit stukjes blik, remkabel, oude infuusslangen, vislijn en electra kabel zien we voor onze ogen kleine fietsjes opgebouwd worden. En dat met hulpmiddelen als een spuitbus om de velg concaaf te krijgen, een batterij voor de vorm, een kaars om te solderen en een priem om gaatjes te maken. Volgens Nati heeft de man hier de eerste fiets in dit stadje gemaakt en zit het nu vol met copycats die van zijn werk profiteren.
- Maar, in dit stadje zit ook de Star brouwerij, producent van het THB oftewel three horse beer. Het is donderdag en dan zou er een excursie zijn. Op het kantoor was al gebeld, maar je moet dat 2 maanden van te voren aanvragen.
- Wij gaan op de bonnefooi, de bewaker zegt dat het pas in oktober start, maar dat we vanmiddag terug moeten komen omdat dan de verantwoordelijke er is. Is nu 12 uur en we lusten wel wat. Het ontbijt is hier Frans, dus sapje, paar stukjes stokbrood en wat jam. En gelukkig koffie.
- 14:00 bij de brouwerij, hebben we mooi de tijd.om wat te eten, het wordt een Italiaan, traditionele houtoven, dus pizza.
- Nati vertrekt met een gezinspizza richting huis.
- We komen de tijd eenvoudig door met eten en wat nieuws lezen.
- Stipt op tijd vertrekken we weer. Er zit zowaar een heel gezelschap te wachten. Blijken vrijwilligers uit Amerika te zijn, Ze bouwen huizen voor armen hier. Een van de projecten is bij een van de managers van de fabriek en ze zijn hier uitgenodigd. Ze worden begeleid door een oud-lerares aan een van de scholen van Madalief, zij vertaald.
- Hebben dus een goede ingang, alleen de dresscode is schoenen, lange broek en hoofddeksel. We voldoen niet geheel met alleen schoenen. Maar alles is hier mogelijk dus doen of je neus bloed in gewoon aanschuiven.
- En verdomd, dat lukt.
- Men is streng op veiligheid, krijgen een jas, bril en gehoorbescherming. Moeten op het pad en bij de groep blijven. Uitgebreide briefing, grondig handen wassen en we gaan.
- Leuk om te zien hoe ze daar werken, maar de rondleider heeft niet echt verstand van het proces of van de firma. Alles komt van een schrijfblok en wat daar niet staat wordt niet of met BS beantwoord. Hij spreekt ook alleen Malagassisch en wat Frans.
- Wel leuk om met de Yanken op te trekken. Een van hen bied een politicus ter overname aan. Als ik vraag of zijn naam met een T begint, lacht hij. Ze zijn duidelijk geen fan.
- Na de rondleiding weer richting Madalief.
- Het verkeer lijkt net een groot organisme, van alles rijdt door elkaar, taxibusjes stoppen en de ajudante laat mensen instappen terwijl de bus alweer optrekt, riksja's, pousse pousse, tuktuks, fietsers, handkarren, brommers en auto's wringen zich door de straten, die versmald worden door alle aangeboden waar, waar dan weer potentiële kopers voor staan.
- Het belt en toetert, maar we hebben gelukkig nog geen enkel ongeval gezien.
- We brengen de rest van de middag door met een klein wasje, een colaatje en het redelijke Internet hier.
- Straks gaan we weer aan tafel, we eten mee met wat de pot hier schaft. Hoewel, ik vermoed dat ons maal toch iets luxer is dan die voor de bewoners. Maar het eten hier is uitstekend te noemen, geen verwesterde gerechten, maar dicht bij de Malagassische keuken.
- Ik maak mij zorgen over wat de weegschaal thuis me gaat vertellen.
-
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!