Fred en Anneke naar Madagascar

Eiland hoppen

  1. Na een goede nacht toch vroeg wakker van de branding voor ons huisje. Is apart zo wakker te worden.
  2. Tijdens ontbijt lijkt het Internet wel wat vlotter, meteen gebruik van gemaakt om de rest van de foto's erbij te zetten. Anders wordt het net als in Namibië, ik was daar op het einde ruim een dag bezig om de blog bij te werken en te plaatsen.
  3. Op zich niet vervelend, wat rust en je evalueert de gehele vakantie nog eens.
  4. Maar de situatie met alle door ons zo normaal gevonden verworvenheden als water, stroom, communicatie was daar ook vele malen slechter dan hier. Tsja, je moet wel eens extra klikken, wat lang wachten, maar dan doet het het evengoed nog wel. Het is toch vreselijk mooi en eigenlijk ongelofelijk dat je vanaf hier je afspraken thuis kunt verzetten via een appje.
  5. Goed, na het corvee, gaan we op stap. Het stadje, Andabatoara, waar we in de buurt zijn, gaan we met een bezoek vereren. Het is ruim 2 km hemelsbreed. De locals vinden het maar vreemd dat wij, fasa, gewoon lopen. De ene na de andere tuktuk en riksa stopt om ons vervoer aan te bieden. Maar wij willen dit nu eens zelf doen ;>).
  6. Langs de weg, de RN21, die in een veel betere staat verkeert dan de RN5, huisjes, school, kleine nerinkjes, over een dam, eilandje, nog een dam, heuvel op en dan zijn we weer in de haven.
  7. Rond de haven allemaal kleine hardware zaken. Spijkers worden nog afgewogen, buis, golfplaat, cement. De basale bouwbehoeftes zijn hier vertegenwoordigd.
  8. El Condor ligt nog in de haven, zou hij vandaag niet uitgevaren zijn?
  9. Stadje is gezellig druk. Niet vervelend met bedelende mensen.
  10. Lopen een heel eind het stadje weer uit. Er wordt gebouwd, steigermateriaal hebben ze niet, maar wie heeft dat nodig als je een bos in de buurt hebt.
  11. Stoppen bij een bakkerij. Morgen is Anneke jarig, op deze wijze hebben we het gebakje alvast binnen.
  12. Rustig kijkend en lopend vangen we de weg terug aan.
  13. Bekijken wat stalletjes met lokaal gemaakte huishoudelijke voorwerpen, Vragen ons af of we vanavond wel kip willen eten etc
  14. Worden overvallen door een bui en schuilen bij een openbare school. Ooit de trots van de gemeente, nu wat vervallen.
  15. Terug in het hotel bestellen we een tuktuk richting Nosi Nato of Ile de Nato zoals onze dame aan de receptie zegt. Ze regelt niet alleen de tuktuk, maar instrueert de man ook meteen over de overtocht, dat we wat willen eten en dat we willen snorkelen.
  16. En dat gaat allemaal perfect uit komen. Onderweg komen we een bootmeneer tegen, hij springt in de tuktuk, aan het strand gekomen spreken we af dat we 2 uur wegblijven.
  17. De bootmeneer neemt ons mee in zo'n uitgeholde boom, prauw noem ik ze.
  18. We steken de zee-engte tussen st Marie en Nato over, wel een 500 meter. Stukje langs het eiland en bij het tweede hotel gaan we aan wal. Bestellen daar een maaltijd voor over ruim een uur. Prauw weer in en de zee op. Je ziet de zee breken op iets wat onderwater ligt. Dat is het rif en daar gaan we heen. Boven het rif worden wij de boot uit geholpen en de bootmeneer vaart voor ons uit om de mooie plekken aan te wijzen. Ook deze bootmeneer is uiterst behulpzaam.
  19. Is inderdaad mooi, aardige kleurtjes in de vis(jes) hard en zacht koraal, al met al een deftig gezicht. Gedurende een klein uur snorkelen en duiken we over en door het rif. Langzamerhand steeds dichter bij het strand. We gaan het strand op en lopen richting restaurant. Daar wacht met met een vers gemaakte mayonaise met vis. Stukje stokbrood en een biertje en je waant je god in Madagascar.
  20. Terug de boot in en op de afgesproken tijd worden we weer opgehaald door de tuktukmeneer.
  21. Goed geregeld receptiemevrouw...
  22. Deze mevrouw regelt ook nog even het bevestigen van de vlucht morgen en doet er meteen vervoer bij.
  23. Als we terug komen op de kamer is het bed opgemaakt, we gaan nog even bij de pier zwemmen en een drankje doen.
  24. Rif bij de pier is wel een stuk minder dan bij ile Nato.
  25. Als we dan terugkomen op de kamer is ook de klamboe om het bed dicht gemaakt.
  26. Kijk dat bedoel ik nu met gastvrijheid. En alles met een glimlach.
  27. De ervaring in Mahambo begint al redelijk te vervagen.


Reacties

Reacties

Jos

Klinkt goed Fred. En alvast gefeliciteerd met Anneke :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!