Fred en Anneke naar Madagascar

Emerald Sea

  1. Zoals reeds gemeld, vandaag Emerald Sea. We worden in een andere 4wd met een andere chauffeur opgehaald. Half uurtje rijden naar een plaatsje iets verderop aan de kust. Daar schepen we in, tenminste zouden. De boot is in geen velden of water te zien. Er loopt een opgewonden standje met een telefoon te voeteren. Blijkbaar een baas of manager, goed gekleed en gevoed. Na ruim een kwartier komt de boot. Een houten vissersbootje, open, Latijns getuigd, klein buitenboord motortje. Wel voldoende personeel en zwemvesten.
  2. We gaan met 8 gasten en 8 man personeel en een peuter aan boord. Afvaart wat chaotisch, zeil wordt gehesen, moeten bukken, maar dan krijgen we allengs meer vaart. Maar meer vaart is ook meer buiswater. We raken alvast redelijk door alvast voor het snorkelen zo strakjes.
  3. Is ruim een uurtje varen, voornamelijk onder zeil, maar het laatste stukje op de motor.
  4. Is een leuke tocht, wel wat zeegang en overkomend water, maar alles binnen de grenzen van het toelaatbare.
  5. Bij het eiland aangekomen worden we naar een enkele hutjes/overdekkingen gedirigeerd. Hier kunnen we de rugzak oid achterlaten, snorkelspullen mee en weer de boot in. Een deel van de bemanning en onze gids blijft achter, zij gaan kwartier maken, wij gaan snorkelen en een van de bemanning trekt een wetsuit aan en maakt zijn harpoengeweer in orde. We zetten hem af aan de overkant van de baai. Hij gaat onze lunch bij elkaar scharrelen. Wij gaan een stuk terug. Passeren daarbij wederom een zeeopening, de golven daar zijn best wel wat extremer dan de rest. Varen door en worden midden in de lagune uit de boot gezet.
  6. Om je de waarheid te zeggen: het viel ietwat tegen, we zijn echt verwend met Egypte,
  7. Zeeland, Midden Amerika. Het koraal is dof en klein, de vissen ook. Na een klein half
  8. uur weer terug de boot in. Anneke is dat niet gewend en moet met vereende krachten de
  9. boot in geholpen worden. Zal morgen wel wat blauwe plekken hebben. Zelf heb ik hier meer ervaring in. Rand van de boot pakken, zo diep als mogelijk laten zakken en dan met wat krachtige vinbewegingen zo hoog mogelijk boven water komen. Rest is dan meestal kinderspel.
  10. We varen weer richting speervisser, maar die neemt zijn tijd. Duurt eigenlijk te lang zo in de volle zon op het water. Uiteindelijk komt hij ook de boot in met een mooi zooitje vis. Maar de man heeft daar wel voor moeten afzien. Hij is stevig afgekoeld en zit rillend in de boot. Terug naar het eiland, maar wel recht op de golven. Zeikend nat komen we aan wal, waar de vis direct verwerkt wordt. Een deel in een soort soep, de rest op de grill.
  11. Tsjemie, wat smaakt dat. Rijst gekookt in cocos-sap en vers gegrilde vis met wat lemon marinade. Biertje, cola, watertje erbij en smullen maar.
  12. Na de maaltijd kunnen we alweer richting basis, de timing hiervan hangt nauw samen met het tij.
  13. We laten het eiland aan zijn oorspronkelijke bewoners, de ratten.
  14. Hoe nauw de timing is merken we als we de baai weer binnen gaan. De bodem van de boot schuurt en bonkt over het rif daar. Maar alles is goed gegaan gezien het feit dat ik dit epistel aan het tikken ben. De driver staat al klaar, Lala, onze gids heeft nog een paar minuten nodig en stapt alras de auto in met wat zakken. Groente en fruit-afval van vandaag. Ze kweekt konijnen en die moeten ook eten.
  15. Morgen weer op stap met Lala, maar dan met onze eigen chauffeur en auto.
  16. Een wandeling langs de drie baaien stond er in ons reisvoorstel.

Reacties

Reacties

Jos

Het echte avontuur :-)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!