Geen zondagrust

1. Vandaag gaan we weer op tour met Cheche.
2. Het is zondag, de mensen gaan naar de kerk, en dus word de tour omgegooid. We rijden naar een dorpje, worden er daar uitgegooid en lopen dan een km of 10 terug naar de lodge.
3. Ook het bezoek aan de papier en zijdefabriek wordt uitgesteld naar morgen.
4. Het is dus duidelijk zondag, men loopt in het beste pak.
5. Lopen is overigens de manier van verplaatsing hier. Je ziet wat wrakke fietsen, een eenzame motor en particuliere autos zijn zo goed als niet bestaand.
6. Lokaal vrachtvervoer is of met een zeboekar, of met een vierwielig karretje tenminste als het over een weg gaat. De zeboekar daarintegen is de eightlegged all terain car.
7. Dan zijn er nog riksja's, zowel fiets als gemotoriseerd voor kleine afstanden. De grote afstanden worden met "taxis" overbrugd. In het algemeen aftandse busjes die op een traject rijden, je houdt ze aan, bind je bagage op het dak en hoop dat je er nog in past.
8. Soms zie je ze waarvan de achterdeur niet echt meer dicht kan.
9. Maar we hadden het over de excursie.
10. En dan komen we toch weer terug bij de zeboe, want we lopen over/door de zeboe markt.
11. Het is rustig, maar er staan er wel in kralen en in vrachtwagens waarin ze aangevoerd worden.
12. Zeboes zijn echt veelzijdige dieren. Ze leveren kracht voor een ploeg of kar, ze leveren vlees, ze worden in de rijstvelden gebruikt om de grond soepel te maken en het is een soort van geld. De Bara's doen niets met een bank, de zeboes zijn hun kapitaal. Je koopt een jonge, bewaard die een paar jaar en het is opeens meer geld waard. De vrouwlijke exemplaren kunnen zelfs geld genereren door te kalven.
13. Na de markt is de kerk, de dienst is al begonnen, het is een katholieke kerk, dus geen uitbundige dans, maar wel vrolijke zamenzang. We blijven even luisteren.
14. Door op de tour, het is een onverharde weg/pad. Duidelijk door verkeer en regen uitgesleten. De bruggen zijn heel simpel, wat stalen liggers, planken dwars daarop en dan twee rijplaten van dik hout. Het is niet echt bedoeld voor echt zwaar verkeer.
15. Hier begint ook langzamerhand Betsileo gebied te worden. Dit is een stam van landbouwers.
16. We lopen door en komen in een steeds meer akkertjes tegen. Gewoon een stukje omgewoelde aarde met gewas. Aardappels, wit en paars, casave, tabak, kool, tomaat en een specifiek geneeskrachtige plant.
17. Deze plant wordt aangeleverd als pootgoed en wordt na de oogst omgezet in tabletten die werkzaam zouden zijn tegen Covid en malaria. Het is daarnaast naar zeggen ook een afrodasicum. Kijk dat is pas Afrikaanse medicatie.
18. Naast deze plant krijgen we uitleg over planten tegen maagpijn, zere tanden, zacht huid en veel meer. Hier zijn bijna geen medische voorzieningen en de bevolking redt zich zelf op deze manier.
19. We lopen door rijstvelden. Tenminste, als er water zou zijn, het is nu nog te droog.
20. Sahel-achtig, grote droogtescheuren in de grond.
21. Toch is hier geen honger, er is een rivier in de buurt en men bewaterd de gewassen die men nodig heeft.
22. Die rivier ligt overigens tussen ons en de lodge. We moeten er overheen, maar daar is in geen velden of wegen een brug te bekennen.
23. Dus de schoenen uit, veters aan elkaar, om je nek en voetje voor voetje de rivier door.
24. Aan de overkant staat een schare jonge kinderen ons op te wachten met een bak water.
25. We spoelen onze voeten af, drogen ze en geven ze wat geld. Het is op deze manier volgens mij beter dan zomaar geld uit te delen. Ze hebben nu tenminste een dienst bewezen en dat valt te belonen.
26. Onder een boom en met een fantastisch uitzicht eten we wat, Cheche heeft wat bananen en een verse annanas meegenomen. Het smaakt met zo'n omgeving alleen maar beter.
27. Cheche is de gidserij ingerold. Eigenlijk zou hij iets van een advocaat zijn, hij heeft civiel en strafrecht gestudeerd. Eigenlijk zou hij dat werk wel weer willen oppakken.
28. De verdienste met de gidserij zijn echter (als het tourisme loopt) veel beter. Hij heeft een dochter en Antone en wil ze een goede opleiding geven.
29. De man is betrokken, wordt door iedereen aangesproken.
30. Hij heeft ook een leuke manier om mensen te binden. Hij vraagt ons of we foto's van mensen daar naar hem willen mailen. Hij print deze uit en op magische wijze komen ze vervolgens bij degene die op de foto's staan. Echt leuk, we kwamen diverse mensen tegen die hem daarvoor bedankte.
31. We bezoeken een woning, in dit geval van een oude vrouw, een weduwe.
32. Ook hier weer uitleg, het oosten van het huis is voor de voorouders, als je een borrel neemt ter ere van iets, gooi daar een paar druppels heen.
33. En nog veel meer weetjes, maar we lopen al 3 uur in de zon. Ons opnamevermogen begint af te nemen. Maar we zullen het gegarandeerd nog wel eens ergens anders horen.
34. De lucht begint te betrekken, maar de lodge is nu gelukkig in zicht.
35. Net voor de regenbui zitten wij binnen. We bieden Cheche nog een drankje aan.
36. Met dat is deze excursie afgerond. In de lodge wil men al weten wat en hoelaat we willen eten.
37. En met dat is deze dag in Madagascar er ook weer een voor in het boekje
38. 
    
39. 
    

Aapjes kijken

1. Vandaag richting volgende onderkomen.
2. Komen buiten het dorp een supermarkt tegen. Ze verkopen echt van alles. Zo ook dus snoepjes en een shirt voor Anneke.
3. Wat verder onderweg even tanken. We komen daar twee meiden uit de vorige resort tegen.
4. Ze hebben pech met hun auto, de voorband is lek. Maar macho's als het hier zijn, moet dat een heel brede zijn. De reserveband is een thuisbrengertje. Maar om de brede band te kunnen accommoderen is er spacer geplaatst en die moet er eerst vanaf.
5. En dat is dus een probleem. De bouten zitten muurvast, een kruissleutel en een pijp van een meter of zo en heel veel vloekwerk krijgt het uiteindelijk voor elkaar.
6. De dames willen in de tussentijd eigenlijk naar het toilet. Dat toilet is een orgineel Frans hurktoilet. Het ruikt ietwat, ze zijn dat duidelijk (nog) niet gewend.
7. Ze zijn nog wat groen wat betreft de cultuur en gewoontes in dit land. Ze waren gisteren redelijk in paniek omdat er een spin en een kakkerlak in hun huisje zat. Wij hadden hetzelfde arrangement. De spin hebben we in het huisje gehouden tegen de muggen. De kakkerlak hebben we door het toilet gespoeld en we zijn verder met ons leven gegaan.
8. Maar alles is gelukt, de band is gewisseld, de dames hebben getoiletteerd en we hebben ze wat moed ingesproken. We zullen ze waarschijnlijk nog wel eens tegenkomen.
9. Onze reis gaat door. Het landschap veranderd continu, hoogvlaktes, bergen, dorpjes, politieposten, marktjes etc.
10. Langzaam veranderd het ook van dor naar groener, de huizen en de mensen beginnen er ook steeds beter uit te zien. Uiteindelijk komen we in Betsileo Country Lodge. Eenvoudig maar schoon en praktisch.
11. Inchecken, even opfrissen in de kamer en dan gaan we door naar het Anjapark.
12. Cheche, onze gids van vandaag en morgen, meldt zich en houdt een korte briefing.
13. Het is zaterdag, de scholen zijn vrij en hij heeft zijn zoontje Antone mee, een leuk bewegelijk mannetje.
14. Anjapark is een stuk bos, er staan alleen maar een soort bomen. Ringstaartmaki's zijn dol op deze planten. Het park is een gezamenlijk project voor het gehele dorp. De inkomsten worden voor de helft uitgekeerd aan de bevolking, de andere helft is voor educatie, healthcare en onderhoud.
15. Bij het kantoor, uiteraard heeft het een kantoor, een donker hok waar alle lieden die iets met de tour te maken hebben in opgepropt zitten. Bij dat kantoor wordt een kaartje gekocht en worden de spotters aangewezen.
16. Voor het kantoor zitten een 30 tal mensen. Zij bekijken ons alsof we de aapjes zijn ipv de maki's.
17. Maar het gaat hier dus de ringstaartmaki's er zitten hier vijf families. We krijgen een gids en spotters meer. De spotters hebben het niet echt druk. De maki's melden zich zelf wel. In de bomen, op de grond, bij een bron en dat in ruime hoeveelheden. De spotters vinden ook wat kameleons. De attractie is het voeren van die beesten, een sprinkhaan wordt op een stok gespietst en vervolgens ruim voor de kameleon zijn neus gehouden.
18. De kameleon ziet de sprinkhaan, denkt ha, ik krijg weer eten en rolt zijn tong razendsnel om de sprinkhaan heen. Ik vermoed dat die beesten zich bijna niet voortbewegen, het eten wordt ze tenslotte gewoon voorgeschoteld.
19. Wat ons op eten brengt. In het hotel zitten nog 2 Nederlandse stellen. Het klikt redelijk en we gaan om zeven uur gezamenlijk aan tafel. We eten en drinken en wisselen reisverhalen uit.
20. Het was nog lang onrustig.

we zoeken het hogerop

1. Zijn we gisteren de canyon in gegaan, vandaag gaan we het juist van boven bekijken.
2. Wederom met Mark. Voor vandaag hebben we hem zelf geboekt, gisteren was een excursie die deel uitmaakte van het pakket.
3. En dat houdt in dat we nu zelf ook de tickets moeten kopen.
4. Eerst de entree in het park en vervolgens naar een bureautje waar de gids betaald moet worden. Met alle papieren de auto in, klein stukje weg en dan een hotsebots weg op, compleet met een kleine rivierdoorwading.
5. Aan het eind van de weg een parkeerplek met wederom een kantoortje waar de papieren nogmaals nagekeken worden en we in het grote boek opgeschreven worden.
6. Bureaucratie levert in dit soort landen toch altijd inkomen voor veel mensen.
7. Ok, de hike begint, eerst een stuk klimmen, dan een stuk vlak, dan een stukje klimmen, dan een stukje naar beneden en dan ben je op het eind van de hike.
8. Op het einde ligt weer een waterpool waarin gezwommen kan worden. We zijn daar geheel alleen. Het water is aangenaam en de omgeving is echt wonderschoon, blauw water, zwarte rotsen, wit zand, waterval en palmen. Wat heeft een mens meer te wensen.
9. Na de zwempartij wat eten en dan de weg weer terug. De zon staat hoog en het is best wel warm zo op de hoogvlakte.
10. Onderweg zijn we wat slangen, vogels, wandelende tak, rare insecten die zich als wit mos vermomd hadden, hagedis, kortom klein spul.
11. Ook heel veel informatie over de planten. Heel veel medicinaal, zo is er een houtachtige struik waarvan het hout vermalen en met water tot een papje gemaakt wordt. Het dient om de fontanelen van pasgeborenen beter te laten sluiten. Een andere plant was wat sinisterder. Een koningin in het verleden gebruikte het extract van de bladeren om mensen om zeep te brengen. Het werdt in de thee gedaan, iemand dronk het op, kreeg braakneigingen en legde het loodje.
12. Zeg maar de twee uitersten voor wat plantgebruik.
13. Verder heel veel informatie over de Bara.
14. Bara is een stam die hier leeft, je weet wel die van het stelen van de zebu en de veelwijverij.
15. De Bara hebben ook een interessante begraafmethodologie.
16. Als een baby sterft, wordt dat gezien als een nog niet ontwikkelde geest.
17. Deze wordt dus terug aan de aarde gegeven. Het lijkje wordt begraven in een termietenheuvel en daarna was het klaar.
18. Als er een ouder iemand overlijdt, dan worden de buren gewaarschuwd en is er een periode van eten en drinken. Daarna wordt het lichaam over gebracht naar een hol in de bergen.
19. Dit hol is niet zo hoog, het lichaam gaat het hol in en de ingang wordt met stenen en keien afgesloten.
20. Na een paar jaar wordt er door een sjamaan bepaalt waneer de herbegrafenis gaat plaatsvinden. Dit is meestal in het droge seizoen en de maan is of vol of juist niet.
21. De botten worden uit het graf gehaald en zonodig schoongemaakt, daarna geolied en in een kleine kist gedaan. Deze kist wordt vervolgens herbegraven in een hooggelegen hol.
22. Dit alles wordt natuurlijk gedaan onder genot van eten en drinken. Er mag ook niet gerouwd worden. Het is namelijk niet treurig, maar dient een hoger doel.
23. De Bara's zijn animisten, zij geloven in een verbinding van alle geesten, dieren, mensen planten en bergen. De doden worden zo hoog mogelijk begraven omdat zij dan dichter bij de goden zijn en op die manier een versterkende factor zijn in wat de goden ons aardlingen willen vertellen.
24. Als we weer in de lodge zijn komt Nati mat wat vragen rondom onze bagage.
25. Het ziet er niet echt goed uit. Ondanks dat MadaFocus zijn uiterste best doet is AirFrance bokkig.
26. Toen we in Tana aankwamen hadden we een formulier moeten krijgen wat ingevuld moest worden.
27. We hebben echter niets gekregen, een lege envelope met een telefoonnummer.
28. Na 2 dagen vliegen en rennen waren wij brak en blij dat we er waren.
29. Het formulier is echter key, daar hangt een dossiernummer aan vast en aan dat nummer de rest van onze bagagewereld. Dus geen dossier, geen bagage.
30. Nu kan je gedurende 7 dagen nog claimen, maar daar onze bagagelabels van een andere vliegorganisatie is dan AirFrance snappen hun systemen het ook niet.
31. Wij hebben ons er momenteel al min of meer mee verzoend dat we onze bagage niet terug gaan zien. MadaFocus blijft zijn best doen, ik heb nog een bericht naar de Oostenrijkers, de eerste vlucht was naar Wenen, gestuurd. Maar het is vanuit onze positie hier vrij moeilijk te communiceren.
32. Morgen komen we langs een grote supermarkt. We gaan eens kijken voor een stevige tas en wat extra kleding.
33. Dit is het laatste over de bagage, tenzij het toch op wonderbaarlijke wijze tot ons gaat komen.
34. Je hebt om te lachen minder spieren nodig, dan om chagrijnig te kijken.

Water etc.

1. Tot nu toe vrij regelmatig een blogje kunnen plaatsen.
2. Weet niet of die regelmaat vol te houden is. Hangt namelijk af van ons schema en vooral of er Internet beschikbaar is.
3. Dit is in dit soort landen geen vanzelfsprekendheid.
4. Overigens ook andere zaken die wij in NL voor vanzelfsprekend aannemen zijn hier altijd maar de vraag.
5. Internet was gisteren bv alleen maar Whatsapp en Facebook. Alle andere diensten waren onbeschikbaar. Warm water is er alleen als de zon lang genoeg geschenen heeft. Electra komt van zonnepanelen, ze hebben hier wel een accu, maar het verbruik is op 80 Watt per huisje gelimiteerd. Water komt via een pijp rechtstreeks uit een bron in de bergen.
6. Drinkwater koop je in flessen.
7. Maar vanmorgen was er even goed Internet, dus het verhaaltje meteen het net opgejaagd.
8. Foto's kosten meer en volgen als de verbinding beter is.
9. Zoals gezegd gisteren in Isola Ranch aangekomen.
10. Even lekker in het koude water gelegen. Er is mij ooit verteld dat hier in de tropen, het verdampte water warmte onttrekt aan de rest van de watermassa. Het warmt dus niet op, maar koelt af. Maar als de dan ook even door bent koel je zelf ook stevig af. En daar ging het toch om?
11. s'avonds een muziekshow van het personeel en daarna het diner. Dit was alleszins goed te noemen.
12. Morgen gaan we met een gids het isola national park in, afgesproken tijd is 8:30.
13. Onze gids heet Mark, 33 jaar, getrouwd en 2 jonge knullen.
14. Men heeft hier een wat typische gewoonte/traditie. Je moet als jonge knaap een zebu stelen om aan te tonen dat je een vrouw verdient. Heb je dan heel veel zebu's, dan heb je ook meer vrouwrecht. Een man hier met 1500 zeboes heeft dan ook 7 vrouwen.
15. Persoonlijk weet ik niet wat meer werk is, de 1500 koeien of de 7 vrouwen.
16. Ik weet het dit is niet echt woke, maar dat bestaat hier niet.
17. Wij worden regelmatig begroet of gespot met de woorden salama fassa of gewoon fassa, het geen betekent gegroet witgezicht of gewoon witgezicht.
18. De excursie vandaag leidt ons omhoog naar het bos, omlaag naar een canyon en dan weer terug. Zullen daar ruim 4 uur over gaan doen.
19. Maar zoals eerder, het is niet de weg maar de reis.
20. We starten met het aanschaffen van een petje voor Anneke, dus het marktgedruis in. Daarna het park in. We struikelen meteen al bijna over een kameleon. Dit is een vrouwtje en heeft dan nu ook de kleur van de rots. Even verder een bidsprinkhaan, de gids doet hier enthousiast over. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, na al die apen en vogels, dan is zoiets kleins ook echt fascinerend.
21. Verderop wat ringstaartmaki's krijgen daar niet echt een goed zicht op, maar we hebben een indruk. We zullen ze nog wel meer gaan tegenkomen ...
22. Dan de canyon in. Dit is een echt idyllische plek, er stroomt helder water over een zandbodem midden tussen de rotsen. Rotsen zijn begroeid met mos en varens. Zo hier en daar komt er water uit de rotsen, sijpelend, maar ook in de vorm van een waterval.
23. De tocht is niet echt zwaar, maar het is wel een redelijke klauterpartij.
24. Aan het eind van het pad bevinden zich twee "zwembaden", rots-poelen gevoed door een waterval, ze staan bekend als de black en de blue pool. Het water is kraakhelder.
25. Mijn zwembroek had ik meegenomen in de handbagage, er kan gezwommen worden.
26. De blackpool ligt in de schaduw en is aan de frisse kant. Doe wat baantjes, ga even onder de waterval staan en verplaats me dan naar de bluepool. Deze is nu een stuk aangenamer.
27. Er komt een oud maar vief Engels stel aan, ieder loopt met twee stokken en wordt door een persoonlijke gids begeleidt. Ik kan de man bij de blackpool maar net opvangen. Zijn knieën zijn niet echt meer up to par. Volgende week krijgt hij in ieder geval een nieuwe knie. Maar oud en krakkemikkig als ze zijn, ze ontdoen zich bij de bluepool van hun bovenkleding en gaan lekker een stukje zwemmen. Zo wil ik ook oud worden..
28. De weg terug is het omgekeerde van de weg heen. Spotten nog wat vogels, een solitaire sifaka en wat ringstaartmaki's.
29. De picknick-plek lonkt al van verre. Men schotelt ons een eenvoudige doch smakelijke lunch voor.
30. Maar het hoogtepunt van de lunch ligt niet op culinair gebied.
31. Even naast de picknick-plek zaten een stuk of 3 sifaka's in de bomen. Ze besluiten om daar uit te komen en dansen vervolgens langs onze tafel naar de andere kant van de open plek. Echt een kadootje. Maar de ringstaartmaki's laten dit niet op zich zitten. Ook zij vertonen zich in al hun pracht. Als hekkensluiter besluit de bruine lemuur waar Anneke na het eten een heel gesprek mee gevoerd had te komen kijken of mensen voedsel ook voor hem te doen is.
32. Na het eten richting auto spotten we nog een paradijsvliegenvanger, een waarlijk bont gekleurd beest met zeker 2 maal woord waarde tijdens Scrable
33. Avontuur voor vandaag is bijna ten einde, ware het niet dat ik tijdens de wandeling mijn broek gescheurd heb. Het is mijn favoriet en dus waarschijnlijk ietwat sleets aan het worden. Maar ding moet wel gerepareerd worden.
34. De buurvrouw van onze gids heeft een hand-naaimachine en doet verstelwerk.
35. Ik sta dus in mijn onderbroek bij een hutje terwijl mijn broek weer gangbaar gemaakt wordt.
36. Kost allemaal wat, maar dan heb je ook wat.....

on and off road

1. Gisteren kwam onze chauffeur omstreeks 18:00 reeds kennis maken.
2. Hij heeft het stuk wat wij gevlogen zijn in zijn eentje gereden, heeft daar 2 dagen over gedaan in zijn Hyundai 4WD.
3. We horen van hem iets meer wat Covid met het toerisme hier gedaan heeft.
4. Nati heeft toerisme gestudeerd en is al zo'n 15 jaar gids voor diverse organisaties.
5. Hij heeft dus ruim 2 jaar thuis gezeten. Zijn geld verdiend met los vast baantjes.
6. Wij zijn de eerste gasten waarmee hij weer op pad gaat.
7. Hij is echt heel enthousiast.
8. Vandaag gaan we dus op pad, we zullen de Route Nationale 7 volgen.
9. Nu denkt een ieder Route Nationale, dat zit wel snor, maar we kunnen melden dat dat niet geheel het geval is.
10. De RN7 leidt hier aan een ernstig gevalletje van achterstallig onderhoud.
11. Het is een asfaltweg, maar er zitten serieuze gaten in, op diverse split plekken ontbreekt het asfalt ook, daar heb je dan de keuze uit puin, gravel of zand,
12. Op enig moment mist er ook een brug over een riviertje, de detour houdt in, naar beneden naar de rivierbedding, dan door de rivier en aan de andere kant weer omhoog.
13. Vrachtwagens redden daar niet, die hebben een omweg van 10 km.
14. De tocht gaat dus langs een weg, maar het landschap veranderd echt om het kwartier.
15. Dan rijdt je door een gebied met rijstveldjes, dan een woestenij, een dorpje met alleen maar strooien hutjes, een stadje met een markt en wat meer steenachtige huisjes om dan opeens weer in de bergen te zitten.
16. In de dorpjes en daarbuiten probeert men van alles aan de man te brengen. Houtskool, zelfgestookte rum, gebraden kippenpoten, zakjes met diverse inhoud, zoals besjes, vruchten, snoepjes name it.
17. Eerste stop is in Zombitsie, een klein national park.
18. Dit park staat bekend om de Sifaka's, een witte aap. Anneke wil deze aap in ieder geval gezien hebben. Apen zijn bekend vanwege de manier waarop zij bijna dansend zijwaarts bewegen.
19. Bij het park is de invloed van de wereldpandemie ook te merken. Wij zijn vandaan de eersten, en er komt na ons nog een persoon.
20. We worden gegidst door twee jonge meiden. De een doet het praatwerk, is duidelijk meer op haar gemak met Engels, de ander neemt de rol van spotter op zich.
21. Het pad door het park is eenvoudig en vlak. Al vlotjes worden we van het pad afgeleid na zo'n 50 meter de bossage in worden we gewezen op een kameleon.
22. Terug op het pad heeft de spotter een familie apen gevonden. Het is eigenlijk dicht bij de plek waar we nu zijn, maar dan nog wat verder van officiele pas af.
23. We naderen de sifaka's tot een meter of drie. Het is een groep van 7 individuen, 6 volwassenen en een baby. Uiteraard veel fotos en na verloop van tijd kunnen we ze tot een meter naderen.
24. Wat een mooie beesten. Ze trekken zich van ons niets aan, gaan gewoon door met het eten van blaadjes en besjes. Op een gegeven moment vindt er een dat hij toch wat meer afstand wil. Hij trakteert ons op hun kenmerkende dansende tred terwijl hij een meter of vier verder weer doorgaat met eten.
25. Er zitten enkele apen op de grond, andere zitten/hangen in de bomen.
26. Ook daar bewegens ze heel sierlijk van tak naar tak en boom naar boom.
27. We krijgen nog een heel kleine blik op een nachtaapje, een heel klein ding dat in de knik van een boom ligt te slapen, we zien alleen een stukje achterlijf.
28. Ben echt jaloers op het zicht wat die meiden hebben. Op het laatste stukje van de excursie wordt er ook nog een kopje van zo'n nachtaapje gezien. Dat wil zeggen door de gidsen en Anneke. Ikzelf moet het met de foto's doen.
29. We gebruiken het lunchpakket dat we van de lodge meegenomen hebben op de picknikplaats van het park. Het is zwaar verwaarloosd. Hopelijk komen er snel meer toeristen. Komt er weer wat geld in het laatje voor de mensen en kan ook het onderhoud weer betaald worden.
30. Na het park nog een paar uurtjes rijden en dan zijn we bij Isola Ranch.
31. Hier blijven we drie nachtjes. Hebben een excursie in het oudste nationale park hier.
32. Maar nu eerst inchecken, een biertje, op temperatuur komen in het zwembad, douchen en dan voorbereiden op het avondeten.
33. Morgen weer een dag

Laro als winkelwagen

• Vandaag dus in het teken van shoppen.
• Nu is dat hier niet het hotel uitlopen om vervolgend de winkelstraat in te slaan.
• Neen, wij gaan boodschappen doen met de LandRover.
• Het hotel heeft reinigingsmiddel voor het zwembad en timmerhout nodig.
• Gisteren met Tonnie, de bookingsmanager afgesproken dat we kunnen meerijden naar Tulear.
• Tijdens het ontbijt komt hij echter wat bedrukt naar ons toe. De LandRover heeft een probleem met een van de banden en het is nog maar de vraag of we Tulear bereiken.
• Onze vakantie staat momenteel toch in het teken van avontuur, dus vertellen we hem dat dat ons niets uitmaakt. We hebben zelf ook een LandRover en die dingen zijn nooit helemaal heel, maar ook bijna nooit helemaal stuk.
• Blijkt dat het loopvlak van een van de achterbanden ontbreekt. De reserveband is lek....
• Ingestegen en op weg.
• Vlak buiten het hotel stoppen we even bij de school. Deze hoort ook bij het complex. Het is een kleine gemeenschap, met een hotel, beter een ecolodge, een dorpje waar alle medewerkers wonen, een kerk en een school.
• Het is vandaag blijkbaar uitbetaaldag, want Tonnie geeft de hotemetoot van de kerk/school een dik pak bankbiljetten.
• Eerst ruim 5 kilometer over een onverhard pad vol met zg putholes. De band protesteert duidelijk. Vervolgens een kilometer of 10 over een asfaltweg, ook met een aanzienlijke hoeveelheid gaten.Onze chauffeur doet zijn best deze te ontwijken en de band heeft het op deze vlakke ondergrond duidelijk beter naar zijn zin.
• Tulear wordt bereikt, we rijden eerst over een smalle marktstraat, vol met fietsers, riksja's en een paar auto's. Het is nog redelijk vroeg. Als we straks terugrijden zullen we hier in de file staan.
• Eerste en belangrijkste stop is de bandenboer. Hier wordt de lekke reserveband geplakt en gepromoveerd tot actief wiel. De andere band wordt achterin gegooid. Geld zit nu even in de salarissen.
• Terwijl dat zijn beslag neemt, gaan wij richting bank. We zullen wat meer uitgaven hebben en het is de vraag waneer we weer een pinautomaat tegen komen.
• De pinautomaat wordt bewaakt door een politieagent met een Uzi.
• We voelen ons veilig en tappen ruim ariary's. Lijkt heel veel, maar 1000 van die dingen is een kwartje. Met voldoende deviezen op zak richting een soort van warenhuis. Scoren daar toiletspullen en twee tasjes. Volgende stop levert een korte broek en een T-shirt op.
• Zonnebrand komt vreemd genoeg uit een damesmode zaak.
• Intussen is de band geplakt en gemonteerd. Verder met de LaRo dus.
• Hempke voor Anna, wat onderbroeken op de markt voor mij.
• Stop bij een winkel voor een jerrycan zoutzuur en een vat reinigingsmiddel, zwembad kan ook weer schoongemaakt worden.
• Stop bij een klein winkeltje voor een multifunctionele omslagdoek voor Anneke. Kan als jurk gedragen worden, als afdroogdoek en als doek om te blote armen of benen te beschermen.
• Daarna door naar de houthandel. Is een gewoon huis in een achterafstraatje, achter het huis een zaagmachine waar grote balken in handzamere stukken worden omgezet.
• Er is ook een wasstraat voor linnengoed van hotels, aan de overkant een zebu-slagerij.
• Een man is bezig een buitenband van een fiets te repareren.
• Genoeg te zien dus.
• Intussen wordt het dak van de Laro vol gelegd met hout. Deuren gaan bijna niet meer open vanwege de last.
• We beginnen de terugweg, het is aanzienlijk drukker, vrachtwagens die tot bus omgebouwd zjn, handige handkarren, motoren etc.
• Het is na twaalven als we weer de lodge inrollen, onze lunch staat al bijna klaar.
• Morgen staat onze 4x4 met gids/chauffeur voor. De RN7 wacht op ons.
• Vanmiddag dus nog maar wat luieren, de boog kan niet continue gespannen staan.

Boeren op zee

1. We zitten nu in de Fatama Lodge.
2. Natuur en vriendelijkheid van Madagaskar, Zwitserse degelijkheid.
3. Mooi licht en ruim, en we zijn hier de enige twee residerende gasten.
4. Waar maak je dat nog mee, persoonlijke bedienden en een volledige keukenbrigade die er alleen is om het jou naar je zin te maken.
5. 
   
6. Gisteren stond in het teken van bagage en uitrusten.
7. Vandaag zijn we met een catamaran naar een kleine nederzetting op een zanndtong geweest.
8. Je stapt daar vanaf de boot zo de armoede in. Schamele huisjes van in mijn ogen wrakhout, golfplaat en riet. Mensen zijn meer dan eenvoudig gekleed.
9. Denk bijna met schaamte dat wij ondanks het ontbreken van onze bagage meer en betere kleding hebben dan deze mensen.
10. Het zijn jager, verzamelaar en boeren. En dat wordt allemaal op zee uitgevoerd.
11. Hiertoe bouwen ze zelf kano's van balsa. Voor de stabiliteit zit er ook aan een zijkant een extra drijver aangeknoopt.
12. Kano's worden met een teerplak aan elkaar geplakt uit allerlei losse stukjes. Het is fascinerend om te zien hoe iemand daar met een eenvoudige handzaag en een scherpe bijl de stukken exact op maat maakt. Het passen gaat door de plek waar het stuk in moet komen met een soort zwart inkt in te smeren door het stuk er dan in te plaatsen is precies te zien waar het hout elkaar raakt en dus waar er nog vanaf gesneden moet worden.
13. Gesneden om dat het balsahout heel licht is. Uiteindelijk past het en wordt het gelijmd, hier en daar een spijker en wat dwarsverbindingen aan de bovenkant van de kano.
14. Kortom er is nu een kano beschikbaar, hoe nu het jagen en verbouwen.
15. Jagen is simpel, net mee, de zee op en vissen.
16. Verbouwen is iets ingewikkelder. Men verbouwd een soort van zeewier.
17. Jonge stukken zeewier wordt aan een lijn geknoopt, dit is vrouwenwerk. De lijnen worden aan boeien, lees lege plastic flessen, uitgezet op zee.
18. Na 3 maal springtij, is het zeewier voldoende gegroeid om geoogst te worden.
19. Dit is mannenwerk met wederom de kano's. Dit zeewier wordt aan een firma verkocht die er vervolgens caroteen uit haalt.
20. Verzamelen wordt met het gehele gezin gedaan.
21. bij laag tij wordt de zeebodem afgezocht op zee-egels, krabben, zeekomkommers, schelpdieren en al het andere wat eetbaar en zo ongelukkig dat het zich laat vangen.
22. Heel appart om wat kinderen te zien die de natte bodem afspeuren naar een bepaald soort gaatje in het zand. Eenmaal gevonden krabben ze wat zand weg en halen er een zeekomkommer uit. Heb een tijdje meegelopen, maar zag echt niet wat zij zagen.
23. Dorpje heeft een klein schooltje. Eigenlijk zoals in al dit soort arme landen. Klein, armoedig en wrakkig. En dat terwijl juist educatie het middel tegen armoede is.
24. De heel jonge kinderen hebben na al de corona-jaren nog amper touristen gezien.
25. Ze zitten tussen bang en nieuwsgierig in. De wat ouderen kennen het klappen van de zweep nog. Ze bedelen om fotos, maar daar behoort in hun ogen dan wel een financiele vergoeding tegenover te staan.
26. We zijn aangekomen tijdens het laatste deel van hoog water, de boot is droog gevallen. Wachten is tot het water weer hoog genoeg is om water onder de kiel te hebben.
27. Na een leuk stukje zeilen lopen we in het zicht van de lodge op de grond. Het laatste stukje waden we wel.
28. Terug in de lodge een berichtje van Frank van MadaFocus, de lokale agent voor Matoke.
29. Onze bagage zat niet in de aangekomen Air France vlucht. De volgende is aankomende donderdag en dan zijn wij al op reis.
30. Morgen dus shoppen in Tulear voor de hoogst nodige dingen. Shampoo, zonnebrand, tandpasta, wat onder en bovenkleding.
31. We hebben wat voorkennis, Fred en Wil, zijn jaren geleden ook op Madagaskar geweest.
32. Ook met Air France. Gezelschap van 12 mens. Ook twee weken geen bagage.
33. Mensen hier hebben niet onze postuur, dus zij hebben kleding gekocht die het minste knelde. Hebben de reis gedaan met hun "bagage" in plastic zakken.
34. Stel je de gezichten in een Hilton voor als er zo'n groep armoedzaaiers het hotel binnen komen vallen.
35. We hebben het verhaal toen smakelijk aangehoord en weten dus wat ons te wachten staat.
36. Zij hebben toen namelijk ook een onvergetelijke vakantie gehad.......

Niet de weg maar de reis...

1. Hoe ga je van Amsterdam naar Tulear?
2. Eenvoudig, je boekt dat gewoon bij je reisagent, in ons geval Matoke.
3. Maar hoe kom je daar?
4. Daar gaat dit stukje over.
5. Zoals gezegd, op 9 sept gaat onze reis van start en ter verhoging van de feestvreugde hebben de NS en de bonden al het treinpersoneel vrijgegeven.
6. Nu hoeven wij daar geen last van te hebben, Michiel brengt ons met de Dacia.
7. Gelukkig valt de verkeersdrukte mee, pas net na de Schipholtunnel begint de file.
8. Maar deze rijdt wel door. Afzetten bij de juiste terminal en wij met ons gehele hebben en houwen naar binnen. Door naar de incheck en bagageafgifte.
9. Hier begint het moeilijker te worden. Na een ruim uur zijn we eindelijk de eersten in de rij. Bagage ingechecked, doorgelabeld naar Tana.
10. Wij door naar security. Ook dat duurt ruim een uur, maar we waren 4 uur van te voren, dus noproblemos.
11. Obligate hapje en drankje bij LaPlace en dan door naar de gate.
12. Het is gezellig druk, totdat er een vertraging van een uurtje op het scherm komt.
13. Nog minder gezellig werd het dat de vlucht werd omgeboekt naar een andere terminal en het vertrek opschoof van 20:00 naar 22:00. Er kwamen SMS'jes dat we per persoon voor 5 Euro consumpties konden halen op vertoon van de instapkaart.
14. Op dat moment werd het duidelijk dat we de aansluitende vlucht in Wenen niet meer zouden halen.
15. Uiteindelijk vertrokken we om 23:35. Iets met slotproblemen in Frankfurt en personeelstekort in Wenen.
16. Kortom, ruim te laat in Wenen, bij de uitgang staan een stel grondstewardessen ons al op te wachten. De vervangende vluchten zijn geboekt, een hotel hebben ze om de hoek op standby staan. Het is halfdrie dat we in bed liggen
17. Vervangende vlucht is een vlucht rechtsteeks op Tana. Hij vertrekt alleen om 10:00 uit Parijs. Voordeel is dat hij diezelfde dag wel in Tana is. Dit scheelt omboeken van een vlucht op Madagascar en geen veranderingen in het vakantieplan.
18. Dus voor dag en dauw op om een vlucht richting Parijs.
19. Dag en dauw houdt hier in om half vijf het mandje uit.
20. Ok, vluchten allemaal gehaald. Overstap op Charles de Gaulle was net te doen.
21. Er valt over de vluchten niet zo heel veel te zeggen. Alleen dat het lang duurt en de beenruimte te wensen over laat.
22. Kortom op tijd in Tana geland, dat is dus half elf. Voordat zo'n kist aan de slurf staat duurt ook even.
23. Dan een visum kopen, dit is in de rij staan, 80 Euro aftikken en een papiertje krijgen.
24. Met dat papiertje meld je je bij de immigratie. Die nemen het papier in en zetten een stempel met een maximale uitreisdatum. Maar om daar te komen wederom een rij.
25. Na enige tijd in de rij gestaan te hebben meen ik mijn en Anneke haar naam te horen.
26. Dat was Frans en dus stevig verhaspeld, dus nog eens in het Engels luisteren.
27. Verdomd, goed gehoord.
28. Nu heeft zoiets een voor en een nadeel.
29. Het voordeel is dat het uitgebuit kan worden om de rij over te slaan.
30. We staan in no time vooraan in de rij en de grensbeambtes doen hun werk zoals behoord, rustig en gedegen. Nog een extra controle van de man met het stempel en dan hebben we die ook verdiend. We mogen Madagascar in tot ergens in November, lang genoeg dus.
31. Nu uitzoeken waar we dat omroepen aan verdiend hebben.
32. En Jawel..... Het is uiteindelijk toch gelukt.
33. De Fransen hebben ons tijdens het overstappen niet bij kunnen houden met de bagagekar. Onze koffers staan nog in Parijs.
34. Kortom ondanks onze shortcut bij de rij zijn we toch om half een in ons hotel.
35. Daar nog wat berichtjes heen en weer met Matoke en MadaFocus, de lokale agent, want morgenochtend om 6 uur gaat onze vlucht naar Tulear. De bagage komt waarschijnlijk pas laat in de avond aan.
36. Lang verhaal kort, de agent gaat achter onze bagage aan en wij gaan vakantie houden.
37. Maar niet na nog een kort nachtje. Ook hier wil men dat je 2 uur van te voren op het vliegveld aanwezig bent. Kortom om 3 uur en het is tegen enen als we in bed kruipen.
38. De wekker gaat eigenlijk meteen zodra wij ons hoofd te ruste gelegen hebben.
39. Geen ontbijt, te vroeg maar dat zijn we sinds gisteren al gewend.
40. Taxi, Vliegveld,
41. 
    
42. Vliegveld is het oude van Tana en dat is te zien ook. Klein, versleten en kneuterig.
43. Je begint je echt daar in een andere samenleving te voegen. Er is geen automatisering, maar mannetjes/vrouwtjes die allemaal een taak en bijbehorend jasje of hesje hebben. En ze zijn bloed serieus.
44. 
    
45. dan Wachten, Inchecken, bagage scannen en weer scannen, Wachten, broodje eten (nu geen standaard vliegveld kauwgum, gaat het dan toch lukken!!) en dan Boarden.
46. Leuk klein vliegtuig, een hoogdekker met props, 2x2 stoelen, dus mooi naar buiten kunnen kijken. Wat een woestenij, amper menselijke activiteiten te zien.
47. Na 2 uur, omstreeks 8:00 in Tulear. Alle formaliteiten gaan snel, hebben ook weinig bij ons.
48. Man van het hotel staat met bord, mee de Landcruiser in.
49. Weg begint geasfalteerd, maar dat is vlot over. We slaan af naar de kust, over een bonkig zandpad.
50. Veel zebuwagens(os), bijna geen auto's wel fietsen met grote bossen hout, fietstaxi's en heel veel lopende mensen.
51. ook passeren we hier de Kreeftskeering (Capricorn)
52. Het onderkomen is een verademing. luxe, ruim, schoon. Eigenlijk valt het hier volledig uit de toon, maar we doen het er toch maar mee.
53. Nog even bezig met de laatste zaken rond de bagage, maar dan nemen we een bier en strekken de benen richting strand en zee.
54. Hopelijk vanaf nu stukjes over de natuur, de mensen en onze belevenissen en indrukken.